De kalme kampeerweken

Voordat ik mijn reisverslag vanaf dag 12 het internet op knal, even een woordje vooraf. Bedankt voor alle reacties op de vorige updates, erg tof dat jullie me volgen! Ik zit nu in een internet cafe in Grenoble en het toetsenbord is heel anders dan in NL, super irritant, deze lap tekst gaat me geld kosten! ;-)

Dag 12: zondag 05-06-'11

Etappe 7: Bussang - Pont-les-Moulins (95 km)

Nadat we het gisteren wat laat hadden gemaakt door The Hangover te kijken is het toch wat moeilijker opstaan. Marco voelt zich niet lekker, maar gaat toch nog een colletje beklimmen met Gert-Jan. Ik blijf thuis om mijn benen te sparen (voor zover dat nog zin heeft met 850 km in de kuiten) en mijn route voor vandaag uit te stippelen. Een kleine camping in Pont-les-Moulins, een klein plaatsje ten oosten van Besancon, is de bestemming. Na onze prachtige mobile-home weer in oude staat hersteld te hebben, nemen we afscheid. Het is een topweekend geweest in de Vogezen! Om 11:30 uur stap ik in de brandende zon op de bepakte fiets en zet koers richting de Alpen, waar ik ze op 2 juli opnieuw zal treffen bij La Marmotte. Na 90 km op en af over de heuvels voel ik de eerste regendruppels sinds mijn vertrek. Ik ben net op tijd op de camping, vlak voor een fikse bui van een half uur. Gelukkig klaart het op en kan ik droog mijn tent opzetten.

Dag 13: maandag 06-06-'11

Rustdag 1 in Pont-les-Moulins

's Ochtends regen, 's middags zon. Boodschappen doen en verder niks.

Dag 14: dinsdag 07-06-'11

Rustdag 2 in Pont-les-Moulins

Het is best lekker weer en mijn benen kunnen nog wel een dagje rust gebruiken. In de ochtend koop ik een kaart van de omgeving, zodat ik mijn route in detail kan uitstippelen. Ook haal ik mijn boodschappen voor de hele dag, want ik eet brood vanavond. De ingredienten voor mijn favorite broodje vind ik bij de Lidl. (Goeie supermarmt! Je moet alleen even weten dat je de Leerdammer kaas moet hebben, en niet de Ementaler.) Kaas dus, tomaten, krop sla (als vervanging van komkommer) en een verse baguette. Oja, en toetje van €0,25 per stuk, die fucking delicious blijken te zijn. Ik pak ook een tube zonnebrandcreme mee om mijn neus niet voor een tweede maal te hoeven verliezen. Om mijn voorraad wielervoedsel bij te vullen moet ik nog even naar de SuperU, wat een contrast! Zo'n alles-in-een megasupermarkt, waar alles mega is, inclusief de prijzen. Voor 2 pakken mueslirepen en een ontbijtkoek ben ik evenveel kwijt als ik in de Lidl zou zijn zonder zonnebrandcreme.

In de middag bekijk ik het centrum van Baume-les-Dames, een mooi oud stadje met veel historische gebouwen. Erg leuk, maar ik moet helaas wat vaart maken, want de lucht wordt dreigend. Voor morgen is slecht weer voorspeld, dus ik vertrek waarschijnlijk donderdag.

Dag 15: woensdag 08-06-'11

Rustdag 3 in Pont-les-Moulins

Het regent de hele ochtend, maar mijn tent blijft gelukkig droog van binnen. De rest van de dag is iets beter, maar zou een herfstdag waardig zijn. Omdat ik deze vakantie nog helemaal geen snackbar heb bezocht (!), besluit ik dat nu maar eens te doen.Ik krijg er spijt van, want het hoogtepunt van het cheeseburgermenu bij MacTom (een slap aftreksel van McDonald's, en dat is eigenlijk al niet te vreten) is het blikje Coca Cola. Gelukkig heb ik nog 2 toetjes bij de Lidl gehaald, die de maaltijd weer goedmaken.

Dag 16: donderdag 09-06-'11

Etappe 8: Pont-les-Moulins - Arc-et-Senans (78 km)

Opstaan en inpakken. De tent is nog zeiknat en het duurt erg lang voordat alles droog is. Om 11 uur stap ik met hernieuwde energie op de bepakte fiets. Dat is te merken op de kilometerteller, die regelmqtig de 25 passeert. Via Euro Veloroute numero 6, een mooie fietsroute die Nantes met Budapest verbindt, rijd ik naar Besancon en uiteindelijk Osselle. De route voert langs de rivier le Doubs, wat mooie plaatjes oplevert en bovendien over vlakke wegen. Het weer kantelt van half bewolkt naar dreigend bewolkt en even lijkt het te regenen. Het blijkt echter dat ik door een zwerm onweersvliegjes ben heengefietst en mijn hele lichaam zit onder de zwarte stippen. Gelukkig blijken het Feyenoord vliegjes en kan ik ze makkelijk afkloppen. Bij Osselle wijk ik af van de Euro Veloroute, richting het zuiden naar Arc-et-Senans, waar ik na in totaal 78 km a 23 km/h gemiddeld op een uitgestorven camping aankom. Ik zet mijn tent op om morgen la Saline Royale en Grotte d'Osselle te bezoeken.

Dag 17: vrijdag 10-06-'11

"La Saline Royale" en "Grotte d'Osselle"

La Saline Royale is een monument, bestaande uit een aantal zeer mooie gebouwen uit de 18e eeuw. Vroeger zerd er zout gemaakt door water, afkomstig uit het meer van Salins, een aantal km verderop, te verdampen. Nu is het vooral een van de vele gebouwen die archtiect Jean-Nicholas Ledoux, waarover ook veel te lezen en zien is, ons heeft nagelaten. Helaas is bijna alles in het Frans, waardoor ik niet alle informatie meekrijg.

Na de lunch fiets ik naar Grotte d'Osselle, waar ik net op tijd aankom voor de nieuwe rondleiding. Ook deze is in het Frans, maar gelukkig krijg ik een Nederlandse vertaling mee, waardoor ik het goed kan volgen. Voordat we de grot zelf ingaan, wordt eerst de prive-collectie aan bijzondere kristalstructuren getoond. Erg indrukwekkend om zoveel verschillende vormen, kleuren en maten te zien. De grot zelf is zoals ik hem verwacht had, maar het blijft mooi om doorheen te lopen. Grote stalagmieten en stalactieten die langzaam maar zeker naar elkaar toedruppelen of al verbonden zijn.

In Arc-et-Senans ga ik net als gisteren weer bij de plaatselijke kebabtent eten, die gerund wordt door een vrolijke vent, die ondanks mijn gebrekkige Frans graag een praatje maakt. Gisteren over voetbal, gezien de grote collectie clubsjaals die in zijn tent hangt en vandaag over mijn fietsreis, zijn kapotte tv en het weer van morgen. Ik zeg hem 'au revoir' en beloof hem, mocht ik ooit weer eens in de buurt zijn, een Ajaxsjaal mee te nemen.

Dag 18: zaterdag 11-06-'11

Etappe 9: Arc-et-Senans - Boissia (68 km)

Om 9;30 uur zit ik op de fiets. Het is bewolkt, af en toe komt de zon door. De rit van vandaag loopt uitsluitend door de Jura, een vrij heuvelachtig maar mooi departement. Wederom veel mooie vergezichten onderweg. Na 68 km (a 21,2 km/h gemiddeld) op en af bereik ik mijn bestemming: camping La Prairie in Boissia, vlakbij Clairvaux-les-Lacs. Ondanks de vrij korte afstand was de rit vermoeiend door de vele heuvels.

Dag 19: zondag 12-06-'11

"Les Cascades du Herisson" en "Musee des Maquettes de Nourrir et Courir le Monde"

Als ik in mijn tent slaap word ik regelmatig rond een uur of 5 wakker. Niet alleen vanwege het feit dat ik al ga slapen zo gauw het donker wordt (~21:30 uur), maar ook door de kou. Vooral mijn neus schouders en voeten (die laatse twee verhelp ik tegenwoordig al door in t-shirt en met sokken aan te gaan slapen) hebben het zwaar te verduren. Het aantrekken van de koorden in mijn "mummieslaapzak" met capuchon helpt opzich wel, maar dan lig ik minder lekker. Sowieso is het als buikslaper lastig goed te liggen in een mummieslaapzak. Tot zover mijn kleine slaapissues.

In de ochtend fiets ik naar de watervallen van Herisson. Een 7,5 km lange wandelroute voert langs een riviertje, die vier maal een vrij grote waterval afstroomt. Een heel aardige bosroute, die helaas wel via dezelfde weg teruggelopen moet worden. Dat weet ik van tevoren, dus besluit ik om de heenweg de linkerkant te bekijken en de terugweg de rechterkant... Logisch, of wacht... Heb ik nou twee keer dezelfde kant lopen bekijken. Nevermind. Een mooie wandeling.

Na de lunch bezoek ik het "museum van maquettes om de wereld te voeden en te bereizen", vrij vertaald. Een tentoonstelling van de levenswerken van Marcel Yerli, die in zijn vrije tijd honderden houten maquettes heeft gemaakt. Hij maakte landbouwwerktuigen, locomotieven, vliegtuigen, motors en machines tot in detail na. Het bijzondere hiervan is niet alleen de nauwkeurigheid waarmee hij de maquettes maakte. Ook de mechanismen, waarmee de voertuigen en machines hun werk deden, zijn nagemaakt met houten onderdelen en werken perfect zoals in het echt.

Dag 20: maandag 13-06-'11

Rustdag in Boissia

Een ommetje maken door Clairvaux-les-Lacs en goed uitrusten voor morgen, als ik naar Artemare rij. Minstens 100 km.

Dag 21: dinsdag 14-06-'11

Etappe 10: Boissia - Artemare (111 km)

Om 10 uur zit ik op de fiets richting Artemare, een dorp ten zuidwesten van Geneve. De route is erg mooi en de bergen om me heen beginnen steeds meer op Alpen te lijken. Dat is ook te merken aan de soms meer dan 5 km lange stukken klimwerk die ik voorgeschoteld krijg. Gelukkig zijn de benen goed en kom ik na 111 km a 23,6 km/h gemiddeld aan op de camping in Artemare. De Risotto smaakt dan ook erg goed!

Dag 22: woensdag 15-06-'11

Etappe 11: Artemare - Varces (132 km)

Ook al is er niets mis met de camping in Artemare, ga ik gezien de aeersvoorspelling voor morgen (onweer) toch alvast verder richting Alpe d'Huez. Ik zie twee geschikte campings in mijn "Kleine campings" boekje van de ANWB, waarvan de ene op ~65 km afstand ligt, en de verste op ongeveer het dubbele. Ik spreek met mezelf af dat als ik voor 13 uur in St. Beron ben (de eerste camping), dan fiets ik door naar Varces. Om 9:15 uur stap ik op en het eerste deel van de route blijkt erg mooi en verbazend vlak, gezien het feit dat ik links en rechts voortdurend bergtoppen zie opdoemen. Om 12 uur ben ik al in St. Beron, dus ga ik vrolijk verder. Maar hoe dichter ik bij Grenoble kom, hoe slechter, drukker en stoplichter de onver,ijdelijke Route National wordt. De poging een soort van fietspaden (lees; hobbelige strookjes asfalt met veel kiezels, stoepranden en soms een kapot flesje) te markeren is enorm gefaald ten westen van Grenoble en als ik ook nog eens verdwaal op38654219% stijgende wegen met een brandende zon op mijn kop terwijl ik weet dat ik er eigenlijk bijna ben, begin ik me kapot te ergeren. Als ik uiteindelijk in Varces aankom, blijkt ook dat een stinkend druk dorp te zijn. De camping is ook al niet geweldig. Ik mis een openbare zitplek, waar ik normaal gesproken eet schrijf, een puzzeltje maak etc. Bovendien is ie met €11,- per nacht relatief duur voor een eenvoudige boerderijcamping.